Disclaimer: ik ben een Fujifilm X-Photographer. Ik gebruikte de afgelopen vijf jaar hoofdzakelijk Fujifilm GFX-camera's. Dus, is deze review bevooroordeeld? Hoogstwaarschijnlijk. Maar heel weinig reviews zijn dat niet. Wat misschien nog belangrijker is om te weten, is dat, in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, Fujifilm X-Photographers geen gratis GFX-camera's en lenzen naar hun hoofd gegooid krijgen – althans ik niet :-) Dus ik heb persoonlijk flink wat geld in mijn eigen GFX-systeem geïnvesteerd en dat zou ik niet hebben gedaan als ik niet echt geloofde dat het een geweldig camerasysteem voor mij is. Ik hoop dat deze recensie wat licht kan werpen op de vraag of het dat ook voor jou kan zijn. En nu we het toch over disclaimers hebben: de afbeeldingen in dit artikel zijn niet 'Straight-Out-Of-Camera'. Ik vind het leuk om mijn foto’s te bewerken. Meer nog: de ‘naverwerkbaarheid’ – heb ik zojuist een nieuw woord uitgevonden? – van de GFX-bestanden is een van de redenen waarom ik er zo van hou.
Hoe mijn GFX-liefdesaffaire begon...
Bijna 5 jaar geleden werd ik door de marketingafdeling van Fujifilm gevraagd om een test te doen met de toen langverwachte maar nog niet uitgebrachte GFX 50S. Mijn missie was zo simpel dat het een beetje beangstigend was ;-) Ik had een budget en een paar weken om terug te keren met een video van drie minuten en een aantal foto's die de kwaliteit van de camera zouden benadrukken. Omdat ik ook zijn veelzijdigheid wilde laten zien - de 50S was ongewoon klein en licht voor een grootformaat-camera - besloot ik hem zo ver mogelijk weg te nemen van het natuurlijke studio-habitats van traditionele grootformaat-camera's, en nam ik hem mee op het vliegtuig naar Varanasi, India. Dit is waar ik mee terugkwam:
Boven: mijn originele GFX 50S video
Ik herinner me dat ik absoluut van mijn sokken geblazen was door het dynamische bereik en de resolutie, na het maken van die eerste foto's in dat gammele, nogal onstabiele bootje op de Ganges. Zozeer zelfs dat ik diezelfde dag mijn pre-order voor mijn eigen GFX 50S plaatste. Sinds die reis naar Varanasi heb ik bijna uitsluitend gefotografeerd met de verschillende camera's van het GFX-ecosysteem. Ik heb de GFX 50S naar Mongolië meegenomen, de 50R naar Ethiopië en de 100 naar Kolkata. Als je eenmaal gewend bent aan de bestandskwaliteit van de GFX-afbeeldingen, is het moeilijk genoegen te nemen met minder.
Boven: de Omo-vallei gefotografeerd met de GFX 50R in Ethiopië
Boven: ballerina's en danseressen fotograferen met de GFX 100S in België
Waarom de GFX me een betere fotograaf heeft gemaakt
Ik weet dat ze zeggen dat de camera er niet toe doet en dat een goede fotograaf geweldige foto's kan maken met een smartphone of zelfs een pinhole-camera gemaakt van een luciferdoosje. Maar is het je al opgevallen dat de mensen die deze beweringen doen, vaak zelf de duurste camera's en lichten gebruiken? Natuurlijk, als je een beginner bent en je je f-stop niet kan onderscheiden van je sluitertijd, dan zal een GFX je waarschijnlijk niet helpen betere foto's te maken, integendeel. Maar je hoeft absoluut geen professionele fotograaf te zijn (zoals in 'Ik verdien geld met mijn foto’s') om een GFX te gebruiken. In feite zijn de meeste GFX-gebruikers die ik ken, dat niet. Het zijn liefhebbers. En de GXF is zeker een camera voor de liefhebber. Ik verdien zelf eigenlijk ook niet rechtstreeks geld met mijn foto’s – afgezien van het verkopen van een occasionele print op mijn site www.finearttravelphotos.com – en zeker niet genoeg geld om de investering van een GFX economisch te verrechtvaardigen. Maar als iemand met een diploma Economie, denk ik dat ik gerust kan zeggen dat er meer in het leven is dan alleen dat: ik heb een GFX voor mezelf gekocht, niet omdat ik er een nodig had, maar gewoon omdat ik er een wilde. En hoewel normaal gesproken GAS-geïnduceerde (Gear Acquisition Syndrome) beslissingen niet de beste zijn, ben ik er in dit geval echt van overtuigd dat de GFX mijn fotografie heeft verbeterd.
Hieronder: deze foto's zijn over de hele wereld gemaakt, maar één ding hebben ze gemeen, ze zijn gemaakt met een GFX. ~
Waarom? Ik denk dat er twee redenen zijn: een psychologische en een praktische. Laten we eerst de psychologische toer opgaan: ik denk dat ik meer aandacht ben gaan besteden aan mijn fotografie, juist omdat de GFX een grote investering was die ik – objectief gezien – niet echt nodig had. Het was alsof ik het aan mezelf verplicht was om mijn fotografie te verbeteren om te bewijzen dat ik het 'waard' was om een GFX te gebruiken. Misschien heb ik meer behoefte aan een psychiater dan aan een GFX :-) Of een psychiater met een GFX. Het zouden alvast interessante gesprekken zijn :-)
De andere reden was een meer praktische. De GFX is in het begin een ‘tough love’’ die ‘hard to get’ speelt. Wanneer je foto geslaagd is, zijn de GFX-opnames absoluut prachtig. Maar de kleinste fout die je maakt, slaat je met 50 of 100 megapixels in je gezicht. Dus dwong de originele GFX, die geen IBIS had, me om veel methodischer te zijn in mijn fotografie-techniek. Had ik echt zo'n trage sluitertijd nodig? Zou mijn scherptediepte niet té klein zijn als ik dat wijd open diafragma gebruikte? Ik merkte dat ik meer nadacht vóór ik op de ontspanknop drukte in plaats van me achteraf af te vragen wat er mis gegaan was. Ik begon ook meer een statief gebruiken, vooral om scherpere beelden te krijgen, maar het zeer welkome neveneffect was dat ik veel meer aandacht besteedde aan mijn cadrage en compositie. Dus hoewel ik het waardeer dat de GFX 100-serie en de nieuwe 50S Mark II IBIS hebben voor die momenten dat ik me vrijer wil bewegen, gebruik ik nog steeds een statief wanneer ik kan.
De GFX 50S Mark II
Vier en een half jaar na de officiële release van de GFX 50S hebben we nu de GFX 50S Mark II of GFX 50SII zoals hij officieel heet, en ik ben blij dat Fujifilm weer aan mij gedacht heeft om hem uit te proberen. De tijden zijn echter wat ze zijn, dus in plaats van 7.000 kilometer te vliegen, reed ik 7 kilometer naar een geweldige buitenlocatie in de buurt van waar ik woon en in plaats van Indiase karakterkoppen te gaan zoeken, nodigde ik Matthias uit, een getalenteerde hiphopdanser. Ik had een paar lichten bij me en je kunt het resultaat hieronder zien. De dialoog is in het Vlaams, maar ik heb zowel Nederlandse als Engelse bijschriften toegevoegd ;-) Klik gewoon op het CC-pictogram in de speler en kies degene die je voorkeur heeft.
Algemene indruk
Qua volume is de GFX 50SII II identiek aan de GFX 100S en dat is maar goed ook. Ze delen exact dezelfde camera-body. De enige manier om ze van elkaar te onderscheiden is dat de GFX 50SII een klein grijs logo op de zijkant heeft. Als je ooit van de ene naar de andere upgradet, of als je een GFX 100S-fotograaf bent die een 50SII als back-up wil, hoef je je muscle memory alvast niet opnieuw te trainen. Ik zal je niet veel lastig vallen met de andere technische specificaties (ja, hij heeft IBIS, ja, hij telt 50 megapixel, ja, hij heeft twee SD-kaartsleuven, ja, hij heeft een aanraakscherm) aangezien je die kunt vinden op de site van Fujifilm. De body is aanzienlijk lichter en kleiner dan de originele GFX 50S. Hij is zelfs kleiner dan sommige fullframe camera's! De sensor levert voor mij nog steeds dezelfde indrukwekkende resultaten als de afgelopen jaren en het feit dat hij IBIS heeft is zeker een goede zaak omdat het zal helpen om je ISO laag te houden en dus je beeldkwaliteit zo hoog mogelijk. De nieuwe Fujinon GF35-70mmmF4.5-5.6 WR 'kit'-lens kost slechts $/€ 500 als je hem ‘in kit’ met de GFX 50SII aanschaft en voor die prijs is de lens een echte no-brainer!
Een van mijn favoriete lenzen tot nu toe is de GF 32-64 f/4, maar die is vrij groot en zwaar. Deze nieuwe GF 35-70 lens heeft qua brandpuntsafstand bijna dezelfde specificaties, zij het een stop langzamer aan de tele-kant en hij moet het ook doen zonder diafragmaring. Maar hij kost wel slechts een derde van de prijs (een zesde als je hem in kit met de GFX 50SII koopt) en hij weegt een stuk minder. Als je op zoek bent naar een echte lichtgewicht maar toch veelzijdige combi, overweeg dan zeker de GFX 50SII met deze 35-70 lens en misschien een GF 80 mm f/1.7 of een GF 110 mm f/2 voor die momenten waarop je creatief wilt werken met geringe scherptediepte. Een dijk van een camera, een mooie allround-lens en een schitterende portretlens. Meer moet een fotograaf toch niet hebben?
Maar misschien wel de meest indrukwekkende eigenschap van deze camera is de prijs. De GFX 50SII wordt verkocht voor €/USD 4.499, inclusief de lens. Dat is €/USD 2.000 of 30% goedkoper dan de originele body-only prijs van de 50S. Er zijn dus niet alleen fullframe-camera's die groter en zwaarder zijn dan deze GFX 50SII maar er zijn er ook nogal wat die (veel) duurder zijn. Geweldige beeldkwaliteit in een handig pakket voor een betaalbare prijs. Ik denk dat Fujifilm hier terug een winnaar heeft!
De GFX 50SII is niet alleen goedkoper, lichter en compacter geworden dan zijn voorganger… Hoewel hij nog steeds dezelfde sensor gebruikt, zijn er binnenin ook veel andere verbeteringen te merken:
zoals gezegd heeft de GFX 50SII IBIS, waardoor je uit de hand kunt fotograferen met veel lagere sluitertijden zonder afbreuk te doen aan de scherpte van het middenformaat. De IBIS in de GFX 50SII is zelfs effectiever dan in de GFX 100S!
nieuwe batterij (dezelfde als de GFX 100S en de X-T4)
het LCD-scherm kan een beetje naar achteren worden getrokken zodat de zoeker het niet belemmert. Dit lijkt misschien een klein ding, maar het is ongelooflijk handig
snellere processor (de X-processor 4)
Welke GFX kopen?
De GFX-lijn omvat nu vijf camera's: de originele GFX 50S, de nieuwe Mark II, de GFX 50R, de GFX 100 en de GX 100S. Ik denk dat voor de meeste geïnteresseerden een keuze wordt tussen de 50S Mark II en de 100S. De 100S met dezelfde lens kost ongeveer €/USD 8.000 en hoewel dat ongelooflijk betaalbaar is voor een camera van 100 megapixels, is het ook bijna twee keer zo duur als de GFX 50SII kit. De twee voor de hand liggende belangrijkste verschillen zijn de resolutie en het autofocussysteem. De 100S heeft een hybride (contrast- en fasedetectie) autofocussysteem, terwijl de 50S alleen contrastdetectie heeft. Als je voornamelijk landschappen, architectuur of meer formele portretten fotografeert, en je hebt de resolutie van de 100S niet nodig, dan is de 50SII een geweldige instap in de wondere wereld van 'meer dan fullframe' camera's. En mocht je gebeten worden door de GFX-bug en je wilt na een tijdje een 100S hebben, dan kan je 50SII nog steeds dienen als een back-upbody.
Wil je toch de extra resolutie, experimenteer je graag met verschillende uitsnedes en aspect ratio's, of wil je een krachtiger autofocussysteem, dan is de GFX 100S wellicht een betere keuze. Hoe dan ook, je krijgt in beide gevallen een van de beste camera's die momenteel beschikbaar zijn, ondersteund door een indrukwekkende reeks lenzen en als het je fotografie net zo verbetert als ik denk dat het de mijne heeft verbeterd, zal elke keuze een geweldige keuze zijn. Voor een meer diepgaande blik op de nieuwe functies van de GFX 50SII, een vergelijking met de originele GFX 50S en de GFX 100S en een paar spectaculaire voorbeelden van de kracht van IBIS, bekijk hier de eerste blik van mijn goede vriend Matt Brandon.
Ik hou van het feit dat de GFX-afbeeldingen veel speelruimte bieden in termen van verdere nabewerking. Deze afbeelding is bewerkt met een Creative Profile uit mijn Creative Profiles Starter Pack. Eveneens beschikbaar in een bundel van mijn drie Creative Profiles Packs en mijn Lightroom Preset Pack. Beide zijn momenteel 50% korting (tot 15 september). Dit zijn exact dezelfde voorinstellingen en profielen die ik gebruik om de meeste van mijn afbeeldingen te bewerken.
Wil je meer weten over het werken met flits op locatie, bekijk dan mijn Nederlandstalige boek hier (Engels PDF ebook hier) of mijn Masterclass Flitsfotografie op Locatie (Engels | Nederlands). De Masterclass Flitsfotografie op Locatie is momenteel t/m 15 september 50% korting! Zie onderstaande video voor meer info over deze unieke tutorial.