Dit is het tweede deel in een driedelige reeks gastberichten van mijn goede vriend en licht-tovenaar Damien Lovegrove, waarin hij een reeks van zijn favoriete foto’s 'deconstrueert'. Als je deze posts inspirerend vindt, meld je dan zeker aan voor de tweedelige, live online lezing ‘Lovegrove Portraits Deconstructed, part III & IV’ die doorgaat op 26 en 28 januari, telkens van 20 tot 22u. Daar krijg je namelijk nog veel meer van dit fraais te zien en te horen. Tot 21 januari bespaar je maar liefst 40 procent op de ticket-prijs en je krijgt nadien ook een opname om de sessies later opnieuw te bekijken zo vaak je wilt. Dus zelfs als je niet live kan kijken, loont het nog altijd de moeite om je in te schrijven.
Wanneer je je licht niet kan verbergen: de dubbele belichtingstechniek
Martina op een interessante locatie, ongeveer een uur rijden van Rome. Damien maakte dit tijdens zijn roadtrip in 2020 tussen twee lockdowns door.
Soms heb ik moeite om de flitser te krijgen waar ik hem wil, zonder dat hij in beeld komt, dus gebruik ik een dubbele belichting, niet in de camera maar achteraf. Ik gebruik sowieso altijd een statief voor mijn camera, dus deze techniek is voor mij een fluitje van een cent. Ik plaats het licht waar het moet zijn en leg mijn moment vast. Zodra ik de energie en de pose heb die ik nodig heb, maak ik het shot. Zonder de camera te bewegen, verwijder ik het licht uit de scène en maak ik een tweede shot zonder flitser, met dezelfde belichtingsinstellingen. Ik combineer beide dan in de nabewerking via een laagmaskers in Photoshop. Easy! Het speciale accessoire dat je in beeld ziet is iets wat ik zelf ontworpen heb: de Scatterflash lichtomvormer waar ik het ook al in de vorige blogpost over had.
Urbex met Martina
Deze opname van Martina, gemaakt in een verlaten suikerfabriek in Italië, maakte ook gebruik van deze dubbele belichtingstechniek. Deze keer heb ik echter de krachtigere Godox AD1200 pro (NVDR: hier kan je de AD1200 Pro in actie zien in Brussel) en een 70 cm softbox met een grid gebruikt. Toen ik eenmaal de eigenlijke foto had, maakte ik er nog een tweede zonder flitser en combineerde ik ze.
Je zult merken dat de zon uit een andere richting komt dan mijn zaklamp en dat is nogal opzettelijk. Ik was niet van plan om deze opname er realistisch uit te laten zien. Het is een gestileerd, modieus shot geïnspireerd op de covers van muziekalbums uit de jaren 70.
