Matt Brandon en ondergetekende zijn net terug van onze allereerste foto workshop in Mongolië en het was een onvergetelijke ervaring, zowel voor onszelf als voor het internationaal groepje avontuurlijke fotografen uit België, Frankrijk, Griekenland en de VS die mee waren. We zijn al druk in de weer om de volgende editie te plannen (schrijf je in op de nieuwsbrief als je als eerste op de hoogte gehouden wilt worden) maar in afwachting daarvan vind je hier al een paar van mijn favorieten van de eerste editie.
Fujifilm GFX 50S | GF23mmF4 R LM WR | 1/125 @ f/11 | ISO 100
Ons foto-avontuur startte in Ulaanbaatar, de hoofdstad van Mongolië en tevens thuishaven voor de helft van de slechts drie miljoen inwoners van het land. Een van de must-sees daar is het Russische Zaisan monument, opgedragen aan de geallieerde Mongoolse en Russische soldatenslachtofers van Wereldoorlog II. Was het nu toeval (of hadden we het aan ons getalenteerde team van fixers te danken) maar troffen we daar toch net niet twee gepensioneerde legerkolonels in vol ornaat aan?
Fujifilm GFX 50S | GF23mmF4 R LM WR | 1/500 @ f/8 | ISO 100
Van de hoofdstad Ulaanbaatar (UB voor de vrienden) namen we een hele vroege ochtenvlucht naar het stadje Ölgii, vlakbij de grens met China en Rusland. Van daar was het nog eens drie uur in die hoogst fotogenieke ex-Russische leger Forgon 4x4 minibusjes naar ons gher (tenten-) kamp. We waren nu in het gebied van het Altai gebergte, de thuis van een van de toppers van dit avontuur: de wereldvermaarde Eagle Hunters.
Fujifilm GFX 50S | GF32-64mmF4 R LM WR @ 54.6 mm | 1/30 sec @ f/5.6 | ISO 200
In de foto hierboven zie je Eagle Hunter Silou en zijn vier jaar oude adelaar Tirnek, gefotografeerd in een Kazakse gher.
Fujifilm GFX 50S | GF110mmF2 R LM WR @ 110 mm | 1-125 at f/4 | ISO 400
Omdat we onze worskhop-deelnemers zoveel mogelijk tijd om te fotograferen willen geven, proberen we vaak om twee 'modellen' te regelen. Gelukkig voor ons is het jagen met adelaars een traditie die vaak van vader op zoon wordt doorgegeven. In de foto hierboven zie je Silou's zoon Ayu die zijn twee jaar oude adelaar Ana in de lucht houdt. Die dieren kunnen tot 8 kilo wegen, iets wat hij ons pas vertelde nadat hij minutenlang geduldig zijn arm in de hoogte gehouden had. Ik gebruikte mijn Fujifilm 110 mm GF f/2 portretlens voor dit beeld. Deze lens komt ruwweg overeen met een 85 mm f/1.4 op een fullframe camera. Door een laag camerastandpunt te kiezen kon ik de eagle hunter en zijn arend nog indrukwekkender laten lijken dan ze al waren. Het beetje onscherpe voorgrond geeft wat extra diepte aan de foto. Ik gebruikte een Godox AD600 met een SMDV 110 softbox om de harde Mongoolse middagzon wat te temperen. De nabewerking gebeurde met een van de presets uit mijn gratis Lightroom Freesets pack (schrijf je in op de nieuwsbrief en je ontvangt automatisch je exemplaar).
De foto hieronder toont dan weer een andere zoon van Silou, Berikjan, en zijn adelaar Tastulek terwijl ze even een evenwichtsoefening te paard aan het doen zijn.
Fujifilm GFX 50S | GF110mmF2 R LM WR @ 110 mm | 1/2000 @ f8 | ISO 400
Eagle hunting mag dan indrukwekkend en fotogeniek zijn, je voedt er geen grote familie mee. In hun normale leven zijn Silou en zijn gezin boeren. Hieronder zie je dezelfde zoon Berikjan met een van de kamelen van het gezin. In de achtergrond profiteren de andere kamelen van het feit dat hij voor ons aan het poseren is om er stiekem vandoor te gaan. Gelukkig heeft onze kamelenherder zijn motorfiets om snel orde op zaken te stellen. De behendigheid waarmee deze herders hun motorfietsen navigeren over het geaccidenteerde terrein is indrukwekkend!
Fujifilm GFX 50S | GF23mmF4 R LM WR @ 23 mm | 1/125 @ f /18 | ISO 100
Fotografisch gezien is de belichting van dit beeld gedaan volgens mijn 'twee lichten voor de prijs van één-techniek'. Deze bestaat er in dat ik bij felle zon mijn onderwerp in tegenlicht zet, zodat ik die zon als een gratis contourlicht gebruik. De onderbelichte voorgrond vul ik dan in met flitslicht. Dit geeft een sterk 3D-gevoel aan de foto, zeker wanneer je de flitser eigenlijk iets achter je onderwerp plaatst (tussen de achtergrond en het onderwerp in) en hem terug naar het onderwerp richt. Zo belicht je namelijk vooral de kant van het gezicht die weggedraaid is van de camera (de zogenaamde 'korte kant' van het gezicht), terwijl de kant van het gezicht die dichtst bij de camera is, in de schaduw blijft, op een klein driehoekje onder het oog na. Deze belichtingsstijl heet 'short lighting' en het is een van mijn favorieten. Ik vertel je er meer over in mijn boek Flash! Flitsfotografie op locatie.
Dat is het voorlopig. Ik ben me nog ijverig door honderden Mongolië-foto's aan het worstelen voor deel 2 van deze blogpost!
